Vakantiestress x 11

Na eerst even een korte enquete te hebben gehouden om te kijken of mensen echt zaten te wachten op een verslag van mijn reis naar Oeganda, heb ik toch besloten om in ieder geval een poging te wagen een verslag bij te houden. Grote kans dat ik het straks te druk heb met allemaal leuke dingen doen, waardoor jullie vervolgens niks meer van me horen, of ik verveel me juist te pletter en ga daarom alleen maar dingen hierop posten, die verschrikkelijk saai zijn voor jullie om te lezen omdat ik me verveel en niks meemaak.. Maar we zullen zien.

Op het moment ben ik de printer aan het overtuigen mijn boarding pass uit te printen, dat lukt nog niet zo goed, maar voor de rest heb ik wel zo'n beetje alles te geregeld wat er te regelen viel. Denk ik. Het voornaamste stresspunt op dit moment is of alles in mijn nieuwe backpack gaat passen. Mijn lieve huisgenootje Janne heeft me misschien een perfect lijstje meegegeven met wat hoeveel broeken, truien, rokjes, etc. ik mag meenemen, dat weerhoudt me er niet van er stiekem een paar bij te smokkelen. Inpakken is 70% keuzes maken en 30% ruimtelijk inzicht, en die eigenschappen heb ik helaas niet van mijn lieve moeder geërfd. Dat leidt dan weer tot verschrikkelijke vakantiestress (dat heb ik dan denk ik weer wel van mijn moeder geërfd) elke keer als ik een week weg ga. Nu ga ik 11 weken weg, dus is het nog 11x zo erg. Maar goed, zoals mijn vader zegt: als je je paspoort, portemonnee en vliegticket maar hebt, de rest kan je daar kopen. Dat hopen we dan maar.

Over 24 uur zit ik in het vliegtuig naar Istanboel, dan bedenk ik me waarschijnlijk wat ik allemaal vergeten ben.. Voor nu ga ik maar zorgen dat ik dat vliegticket in ieder geval heb dus met de printer verder stoeien.

Tot snel, misschien..

Xxx