The Adventure Continues...
Blijf op de hoogte en volg Ella
07 Januari 2014 | Indonesië, Jakarta Pusat
Dus, nu is mijn volgende avontuur begonnen dus ga ik maar gewoon door met mijn blog bijhouden. Ben al wel meer dan een week bezig, dus zal wel de helft vergeten zijn, maar ik zal kijken wat ik er van kan maken.
Ik begon dus eenzaam en alleen in Jakarta. Bloedheet vergeleken met de kou en de natheid van Nederland. Ik had een jetlag en het was om 7 uur al donker en ik wist niet of ik als meisje alleen in het donker over straat kon, dus heb ik eigenlijk alleen wat gegeten bij een cafeetje en daarna ben ik vroeg gaan slapen om de volgende ochtend vroeg Jakarta te kunnen verkennen.
Ik dacht dat ik in mijn eentje zou moeten gaan, maar ik had beter terug aan Oeganda moeten denken, want na 5 min lopen richting het centrum werd ik al door een Indonesiër die me graag de stad wilde laten zien zodat hij zijn Engels kon oefenen. Goede deal dacht ik zo. Het belangrijkste wat ik gezien heb is MONAS, het nationale monument van Indonesië. Het monument was niet zo indrukwekkend behalve dan dat het hoog was, maar ik vond vooral het gigantische plein eromheen met grasvelden en bomen en Indonesische kindjes met vliegers, stepjes en weet ik het wat allemaal leuk om te zien. Verder heb ik geprobeerd wat gebouwen die in de Lonely Planet stonden te vinden, maar of ik kon ze niet vinden, of ze waren gewoon niet zo mooi, of er stonden bomen voor waardoor ik er niet veel van kon zien. Na een paar uur rondlopen in de hitte besloot ik een taxi aan te houden om terug naar mijn hotel te gaan, zodat ik even kon douchen en opfrissen voor ik de groep ontmoette. Hoe trots was ik dat het me in mijn eentje lukte een taxi aan te houden. Het opfris gedeelte lukte echter niet echt, want zodra ik ook maar op de oprit van het hotel liep, kwam er al een blanke vrouw naar me toe om te vragen of ik van G adventures was. Blijkbaar deed een groot deel van de groep de Bangkok to Bali tour, waar Yolo Java to Bali een onderdeel van was. De groep zat al met zijn allen bier te drinken in de lobby en iedereen aan te spreken die blank was, want blijkbaar waren er niet zo heel veel andere blanken. De groep bestaat uit: Silvi (Duitsland), Claire (Australie), Steven (USA), Lauren (Engeland), Nahin (Engeland), Michelynn (Canada), Avy (Groenland), Appy (Schotland), Susan (Schotland), Laurence (Engeland), Natalie (Zwitserland), Angela (Oostenrijk), Achim (Duitsland), Jo (Engeland), Mike (Canada) en onze tour guide Ron. Ik ga voornamelijk met Claire, Nahin, Avy, Angela en Natalie om, zij zijn allemaal van mijn leeftijd en aan het studeren of net klaar met studeren. Verder heb ik een aantal van jullie verteld over dat het belangrijk is om één vervelend persoon in de groep te hebben, die zorgt voor een band tussen de rest en ik heb hem gevonden: Laurence. Hij is altijd te laat (ik ook, maar mensen vergeven het mij omdat ik maar net te laat en ik doe lijk gehaast en hij is toch later), altijd aan het klagen, hoort zichzelf graag praten over voeding en sporten en doet erg vervelend over onze tour guide Ron. Dus we zijn geunite in het haten van Laurence. Ik ben blij dat hij geen Nederlands kan en dit dus niet kan lezen.
Die avond gingen we ergens uit eten en kreeg ik mijn eerste happen Indonesisch eten (wat eigenlijk gewoon is wat wij Chinees noemen: nasi goreng, sate ayam, kerupuk (kroepoek), mie goreng, etc) en daarna moest ik natuurlijk het Jakartaanse nachtleven proeven, dus Lonely Planet erbij en op stap. Jammer genoeg konden we The Bakcyard Terrace absoluut niet vinden, ondertussen hadden we wel alle enge hoekjes van zuid Jakarta gezien en ik vond het eigenlijk best grappig. Uiteindelijk zijn we maar naar een Irish Pub gegaan en na een drankje daar besloten Nahin, Avy en ik nog even door te gaan. Dus op naar de sisha bar (maar no way dat ik daaraan meedeed, krijg je tbc van in derde wereld landen) en daarna naar de dichtstbijzijnde club: B1. Duur, rare mensen, maar heel veel lol gehad met hen. Beste quote van Avy: Going to the club is like bodyshopping. En een nieuw woord ontstond.
De volgende dag gingen we nog een keer Jakarta verkennen, maar ietsjes later dan de geplande tour. Weer MONAS (want Avy en Nahin hadden het nog niet gezien) en daarna door naar Kota, het oude Batavia. Ik verwachtte mooie Nederlandse huizen, maar degene die ooit zei dat het op Amsterdam leek heeft duidelijk nog nooit Amsterdam gezien. Gelukkig was er wel Cafe Batavia waar ik een heerlijke uitsmijter at (met Avy en Nahin die zich continu afvroegen wat dat nou weer was). Daarna wilde Nahin Chinatown zien en daar zou zich ook een grote tempel bevinden die ik graag wilde zien. Dolen en dolen door de straten, vonden we iets wat er op kon lijken, maar het leek niet echt 17e eeuws, dus toch maar gevraagd, verder lopen, weer iets wat er op leek, bleek een kerk te zijn, dus besloten we een tuktuk naar de haven te pakken, wat ik geweldig vond, hoe heet het ook was en hoe erg mijn longen ook vervuild werden door de auto’s en motors om ons heen. Toen we bij de haven kwamen ging het echter opeens keihard regenen, dus hebben we dat maar overgeslagen en een taxi naar huis gepakt. Daar nog een bijna dood ervaring meegemaakt doordat we vast stonden in de file op het spoor en de spoorbomen dichtgingen en er een trein aankwam… Gelukkig wist onze taxi chauffeur ons net op tijd het spoor af te manoeuvreren naar de andere kant. ’s Avonds weer uit eten en daarna nam Ron ons mee naar een ‘minibar’ voor wat ‘bodyshopping’. Dat viel een beetje tegen en daarna Jl. Jaksan the place to be voor backpackers, was ook een beetje stil. De club waar we daarna heen werden gestuurd (X2, blijkbaar hebben all clubs namen van een letter en een cijfer in Jakarta?) was helaas dicht door voorbereidingen voor NYE de volgende dag.
NYE gingen wij echter in Cianjur vieren, in een homestay (dat je bij mensen in huis slaapt om te kijken hoe zij wonen), daar gingen we de volgende ochtend met de bus heen. ’s Middags bezochten we een meer waar 4000 mensen in drijvende huizen woonden. Eerst gingen we met een bamboovlot naar de overkant, yolo, om de chocolade planten te zien. Vervolgens met de boot (stuk veiliger) naar het dorp, waar ze vissen kweken in het meer. Daar kregen we een gratis fish spa (waar de vissen de dode huid van je voeten af eten), wat ik erg moest leren ondergaan, maar uiteindelijk lukte het me om niet meer continu weg te trekken als er een vis aan mijn voet zat. Half uurtje hel later, waren mijn voeten niet echt veel beter, maar goed, het was een ervaring. Met de boot weer terug en in de minibus, waar we vast kwamen te zitten in de modder. Weer een ervaring rijker. Even Bintang (het Indonesische biermerk) en vuurwerk inslaan in het dichstbijzijnde dorpje om 2014 goed in te luiden, maar toen we thuiskwamen ontmoette we Henri, onze guide voor de dagen in Cianjur en die bleek een O&N feest in Ciajnjur te weten, waar we uiteindelijk met een aantal heen zijn gegaan in de party van, waar de banken als in een limo uitgestald waren (dat was helaas de enige overeenkomst). Het feest was uiteindelijk fantastisch. Indonesiërs zijn om één of andere reden helemaal fan van blanken. Ik had in Jakarta al dat veel mensen me om een foto vroegen, maar die avond ben ik echt op heel Cianjurs facebookpagina terecht gekomen denk ik. We hadden een band, een DJ, vuurwerk, fantastisch! Silvi wilde dan ook niet weg, wat heel erg grappig was. In de party van ging het feest gewoon verder met het eerste liedje van de YOLO playlist. Ik kwam er pas dagen later achter dat het ook een echt lied is, ik dacht dat Silvi het gewoon verzonnen had (Bara Bara Bere Bere – Michel Telo).
De volgende ochtend lukte me het toch om vroeg op te staan en de village tour te doen. Wat heel leuk en mooi was, we liepen tussen de rijstvelden en heuvels, langs dorpjes. Helaas werd het voor mij een beetje verpest door de hoeveelheid gigantische spinnen. Ik heb geen foto durven nemen, dus ik kan niet laten zien hoe eng het was. Maar het was eng. En ze waren overal. Dus nu heb ik gelijk de groep mijn grootste zwakte laten zien. Op een gegeven moment moesten we door de modder steil naar beneden, dus groot slipgevaar. Ik besloot daarom een beetje door het gras naast het pad te lopen. Sta ik daar even stil om mijn weg te vinden, kijk ik naast me hangt daar een gigantische blauwgele spin vlakbij mijn gezicht. Ik gil en ren keihard over het gevaarlijke enge pad naar beneden. Ik ben verbaasd dat ik het overleefd heb. Verder hebben we een heerlijke lunch gehad in het dorp met verse kokosnoot sap recht uit een jonge kokosnoot met een rietje en heel veel uitleg over allerlei verschillende kruiden. Daarna besloot ik ondanks het weinige slaap dat ik wel op was voor een middagje naar het zwembad van Cianjur, waar ik weinig van verwachtte maar wat eigenlijk heel erg mooi was. Midden in de jungle, grote glijbaan. Ik was alleen zo moe door twee nachten weinig slaap dat ik een beetje melig en gemeen werd, waardoor ik een beetje makkelijk lol had om de verschillende mensen die er rond liepen. Daarnaast was ik gefixeerd op een opblaasband hebben, die ik uiteindelijk na lang zoeken en wachten tot kindjes er klaar mee waren kreeg. Al met al een leuke middag. ’s Avonds ben ik maar heel erg vroeg naar bed gegaan, want de volgende ochtend moesten we om half 5 de bus in om de trein in Bandung te kunnen pakken.
Hier stop ik maar even met het verhaal, want no way dat jullie het anders gaan lezen als ik gelijk doorga naar dag 10 of wat het ook is waar ik nu zit. Verder heb ik bijna alle groepsgenoten op fb toegevoegd en ze specifieke instructies gegeven mij altijd te taggen, dus als het goed is hebben jullie al wat foto’s voorbij zien komen.
Xjes vanuit Indonesia!
-
07 Januari 2014 - 22:15
Arnee:
Hee Ella!
Klinkt weer fantastisch, ik ben jaloers! Goed om te horen dat je al een gezamenlijke hate person hebt gevonden en natuurlijk al een themesong voor dese reis ( ik ben eens benieuwd, die ga ik eens youtuben). Geniet er nog van en hopelijk kom je niet nog meer van je grootste angsten tegen;)
Xxxx -
11 Januari 2014 - 11:13
Daphne:
Hee Ella!
Super leuk om je avonturen weer eens te lezen! haha en wat zijn er ook weer heerlijk herkenbare dingen van jou in terug te vinden! :P
Geniet ervan de komende tijd en straks met je co-schap!
Ik kijk uit naar het volgende verhaal!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley